Op naar staat nummer 4...

Zo...

Daar zijn we weer :). 

Vanochtend zijn we rond 09.15uur vertrokken vanuit Eureka. De bestemming vandaag: omgeving Tulsa, Oklahoma (de 4e staat die we bezoeken tijdens onze reis).

De GPS is ingesteld, maar eerst nog even tanken en ouch, dat doet zeer. $150,- en nog is de tank niet vol. Bij sommge tankstations moet je eerst naar binnen om aan te geven voor hoeveel je wilt tanken, op zicht een goed systeem, maar ook lastig als je geen idee hebt hoeveel gallon er in de tank moet. Vanaf het tankstation, die naast de campground ligt, is het 2 linksaf slaan om op de Interstate 44 terecht te komen. Dit gaat zo 250 mijl door.. De route is een stuk mooier dan die van gisteren, veel te zien onderweg en het landschap is glooiend. 

Na ongeveer 2 uur stoppen we bij 'Waffle House' voor een plas- en eetpauze. Nou, zoiets hebben we nog nooit meegemaakt. En kleine 'keet van circa 20 meter bij 8 meter (inclusief de keuken en de toiletten) met 10 (!!) man aan personeel en behoorlijk wat gasten. Een hele leuke ervaring, we voelden ons even über Amerikaans zeg maar. 

Na een uurtje weer verder, alsmaar rechtdoor, maar ach het landschap was nog steeds mooi. Rond 14.00uur geluncht bij KFC en ook daar zie je weer iets wat wij niet kennen: een Amish man en vrouw (ehh echte Amerikaanse Amish) die fastfood eten, okéeee. vervoglens rijden ze weg in hun koets met paard ervoor, bizar! Vervolgens weer verder en na een half uurtje mochten we eindelijk een afslag pakken. Circa 20 minuten later komen we een goedkoop tankstation tegen, dat zijn ze eigenlijk allemaal, de benzine kost hier minder dan 1$ per liter!!. Terwijl we hier staan krijgt Mariska het idee dat we helemaal de verkeerde kant op rijden. Dus onzsRand McNally routeboek erbij gepakt en wat blijkt? Inderdaad, we gaan de verkeerde kant op. Dan maar weer terug over dezelfde weg (Interstate 49) om weer op de Interstate 44 te komen. En ja hoor, weer alleen maar rechtdoor en rechtdoor en rechtdoor. Rond 18.30uur komen we dan, na een paar keer afslaan, eindelijk aan bij de campground, Cherry Hill. Ziet er een beetje raar uit. We zien niemand (ja, gasten!), dus we besluiten naar een andere campground in Tulsa te rijden: Mingo RV Park. Dit blijkt een hele goede keus. De ontvangst is meer dan hartelijk: hi guys, are you from the Netherlands? Nou, ik kan je vertellen, dan kijk je wel even raar op. Dus de reactie van Mariska was ook: huh? do we have a plate on our forehead which says: we are from Holland?. Tsja, dat vonden de, zo noemen we ze maar even, boeren hier in Oklahoma maar wat grappig. Maarja, we zijn dus Nederlands. Blijkt dat er 5 minuten voor ons een ander stel, met een zelfde camper, op de campground is aangekomen. Aha, nu snappen we de vraag :). Erik krijgt gelijk een cadeau: we have a free cap for all the dutch people. Als we Duits waren geweest, had hij vast gezegd: we have a free cap for all the german people. Maar dat neemt niet weg dat het heel aardig was van deze man. Gelijk een heel verhaal over de camper en dat als we nog eten wilden ze wel wat wist: dan moesten we maar bestellen bij Mazzios (pizza), die kwamen dat hier op de camping brengen. Dát klinkt goed als het al 19.20uur is en je wel trek hebt gekregen. 

In een mooie elektrisch wagentje gingen vader en zoon ons voor naar onze staplek voor vannacht. Mooie plek, achteruit inparkeren. En eerlijk.. Erik heeft er talent voor, want het ging supergoed! 

Gesetteld en wel hebben we pizza besteld en 40 minuten later werden deze netjes afgeleverd. Ze smaakten goed en als toetje hebben we de finale van WIe is de Mol gekeken. De uitslag was geen verassing, want die hadden we al gelezen (Mariska had het, net als de vorige keer, goed). Nu dus nog even ons verhaal van vandaag typen, en sorry, het was niet de bedoeling die zo lang te maken. Ach, dan ben je aan het typen en klets je ook zo voort hé.

That's it for today. 

Groetjes Erik en Mariska