3 in 1

Komen ze:

Woensdag 2 april:
Vanochtend was het de bedoeling om goed op tijd te vertrekken, maar natuurlijk is dat niet gelukt. Omdat we vannacht bij de Wal-Mart op de parkeerplaats hebben geslapen, besloten we om 's ochtends uitgebreid te gaan ontbijten. Bij de Ihop, International House of Pancakes. We kennen dit nog van onze vakantie in Dubai, waar we er eigenlijk alleen maar wat gedronken hebben. Het is maar goed dat we in Dubai nog niet wisten hoe lekker de pannenkoekjes en crepes hier zijn.. Na ongeveer een uurtje vertrekken we richting Anaheim, Californie voor onze stop van vandaag: Disney!! Rond half 12 komen we aan, maar dan moeten we natuurlijk nog een parkeerplaats zien te vinden. DIt staat erg goed aangegeven en binnen no-time staat de camper geparkeerd op Buzz' Lightyear parking :) . Met een shuttle gaan we naar de ingang van het park, ideaal die bussen. Er staat geen rij, dus 5 minuten na aankomst met de bus staan we ook al ín het park. Wat een geweldige sfeer hangt er toch altijd in de DIsney parken. Erik was er nog nooit geweest. Eerst een rustig de plattegrond bekijken en we besluiten dat we gaan beginnen met de SPace Mountain. Dan hebben we 1 van de heftigste attracties gelijk gehad. De wachttijd staat bij elke attractie netjes aangegeven en is voor de Space Mountain ongeveer 30 minuten. Ach, laten we maar gewoon aansluiten.. Het park is open tot 12.00uur 's avonds. Staan we net 10 minuten in de rij, wordt er omgeroepen dat er een mechanisch defect is en dat ze geen idee hebben hoe lang dit gaat duren. Lekker begin van ons dagje Disney dus. Afwijking van Disney verhaal: een aantal jaren geleden waren we in MoviePark Bottrop en daar stonden we een uur in de rij toen het keihard begon te regenen en de achtbaan niet verder kon (het was een houten achtbaan en door de regen zet het hout uit ofzoiets). Wij waren echter bijna aan de beurt, we stonden als 2e ofzo in de rij, dus bleven staan en staan en staan.. Maarja, na een uur ben je dat ook zat ( de achtbaan ging namelijk nog steeds niet), dus besloten we om toch verder te gaan. Iets wat we niet hadden moeten doen, want we staan net buiten bij de attractie en ja hoor, daar ging het karretje wel. Teug naar Disney weer: denkend hieraan blijven we dus maar gewoon staan en gelukkig valt het dit keer mee. Er gaan veel mensen uit de rij die niet zo lang willen wachten, scheelt allemaal weer voor ons. Na 40 minuten zijn we aan de beurt. Toch altijd wel spannend, zo'n achtbaan ritje. We worden echt alle kanten opgeschud, ongeveer 2,5 minuut lang. Doordat het knettertje donker is, ben je als je uitstapt je hele evenwicht en richtingsgevoel kwijt, achtbaanbenen joh!!

Inmiddels is het lunchtijd, het is al na 13.00uur inmiddels. Erik ziet een stalletje met 'corn dogs'. Een worstje op een stokje met een soort deegachtig omhulsel. Smaakte zo goed dat Erik er later op de dag nog 1 nam. Mariska vond het niet zo lekker, maar die neemt genoegen met een klein zakje chips. Na de lunch snel weer verder, we willen nog in heel wat attracties. We lopen wat rond en komen op een gegeven moment bij de attractie pirates of the caribbean'. Wat denk je? Defect! Dan maar later terug naar POTC en nu wat anders. Iets verderop zit een andere waterattractie waar we in de rij gaan staan, wachttijd wederom 30 minuten. EIndelijk zijn we aan de beurt en het is hier allemaal goed geregeld. Je krijgt namelijk een nummer toegewezenw aarbij je moet gaan staan en dat is dan je rij in de attractie. Wat krijgen wij? Tuurlijk, je raad het al: nummer 1 en 2 ! Als je in NL naar een pretpark gat en je stapt in zo een boomstamattractie dan zijn het een paar bochtjes, paar drops en dat is het.. Deze attractie is zo mooi opgezet, dat er tussen de drops in mooie 'ondergrondse' sprookjestaferelen te zien zijn. Tijdens de attractie krijgen we een paar keer een flinke plens water over ons heen. Gelukkig is het weer niet heel slecht en schint het zonnetje. Na deze waterattractie doen we rustig aan en gaan we in een kinderattractie waar de wachtrij maar 5 minuten is: een soort van 'wereld van winnie the pooh'. 

Terwijl we weer verder lopen verbazen we ons over de enorme drukte. Gaan we op een woensdag zodat het niet zo druk is, maar er loopt toch een volk in dat park rond. Niet normaal. Ineens ziet Erik 'the Haunted Mansion'. Denkend dat het zo een huis is als Villa Volta in de Efteling gaan we naar binnen. Ineens moeten we in karretjes stappen. Oei, dat vindt Mariska niet zo leuk, die heeft het niet zo op spookhuizen. Uiteindelijk valt het mee. In het karretje word je langs allerlei spookachtige taferelen geleid en hoor je regelmatig een whahaha op z'n spooks. Toch best leuk. We komen weer langs POTC en inmiddels is de rij weer behoorlijk, attractie is weer geopend dus. Hoppa, in de rij. Wederom 40 minuten. Leuke attractie ook, mooi opgezet. Echter, er staat Mariska bij dat die bij DIsney in Parijs iets bijzonderder is. 

Verder gaan we nog in een Pinocchio attractie (take it easy), een Star Trek simulator (Erik vindt het hilarisch, Mariska is kotsmisselijk). Het heeft ook nog even flink geregend, tijdens het wachten voor de STar Trek attractie. Gelukkig stonden er parasols waar we onder konden schuilen. Tussen de Pinocchio en STar Trek attractie hebben we nog wat gewinkeld op Main Street, wat een troep verkopen ze toch. En het erge is: ze vragen er nog grof geld voor ook. Voor een Disney vest betaal je al snel $45, circa 35euro. Als je ziet hoeveel mensen er met zo een vest, trui, van die Mickey oortjes of wat ook lopen.. KASSAAAA! voor de familie DIsney hoor, poeh!

Waneer we uit de Star Trek attractie komen, is het 18.30uur; de parade begint zo, denken we.. Er staan veel mensen aan de kant van de weg. Wij lopen nog wat door en vinden op een gegeven moment een rustig stukje. De parade begint later, dit vanwege de harde regenbui van eerder vanmiddag. Niet zo slim van Disney, want ze hebben erg gladde tegels neergelegd. Deze moeten eerst droog voordat het feest begint. ROnd 19.00uur horen we in de verte muziek en na ongeveer 10-15 minuten komt de parade bij ons voor langs. Wat een grote wagens en wat lopen er veel mensen in mee. Na circa 15 minuten is de parade klaar. Aangezien we tegenover de 'Matterhorn bobsleighs' staan, lopen we daar maar naartoe. Relatief korte wachtrij, 20 minuten ongeveer. Ook in deze attractie zit je achter elkaar en wordt je weer behoorlijk door elkaar geschud. Mariska heeft blauwe plekken op haar bovenbenen door het heen en weer schudden. TOch wel een ontzettend gave attractie.

Hierna lopen we verder naar It's a small world, toch even proberen... Bij binnenkomst stond er een bord dat deze attractie vandaag niet in gebruik is, maar je weet het niet. Helaas, nog steeds niet open. Dan maar naar de Big Thunder Mountain, favoriet van Mariska. Het is inmiddels al donker en bij aankomst bij de achtbaan: dicht!! De achtbaan gaat alleen als het licht is. Dat is wel een baalmomentje.. De dag heeft lang genoeg geduurd en via Starbucks (in DIsney), met verontwaardigend lage pretparkprijs gewoon zoals de normale Starbucks hier, lopen we terug naar de shuttle bus. De dag is lang genoeg geweest en we moeten ook nog naar onze campground rijden. Op circa 35 minuten. 

Op deze campground, in Pomona, hebben we eenmooie plek, vrijwel direct vóór de douches en toiletten. Perfect. Enige minpuntje is de ligging vlakbij het spoort. Je ziet ht niet, maar hoort het des te beter. De treinen hier in de USA toeteren constant door.. Waarchinlijk omdat bij lange na niet alle overgangen spoorbomen hebben. Maar het is wel rete irritant, dus dat wordt slapen met oordoppen :) . Uiteindelijk slapen we prima. 

3 april

LA day! We verwachten niet te veel van deze stad en dat is maar goed ook. We houden het kort. Vanaf de campground is het circa 20 minuten wandelen naar het staion. Het is een absolute no-go om met je camper in LA te rijden, niet verstandig! Bij aankoms top het treinstation blijkt dat de eerstvolgende trein pas om 10.18uur gaat en het is nu 09.30. De zon schijnt (als is het niet echt warm), dus we wachten gewoon netjes. Vaak gaan we in Nederland niet met de trein, maar als we gaan hebben we vertraging. Dat was zelfs nu in de USA niets anders. AL schijnt het hier heel normaal te zijn, want niemand lijkt geirriteerd als de trein pas om 10.35uur aan komt toeteren. De rit duur ongeveer een uur en bij elke stop roept de conducteur iets om wat we niet begrijpen. Na ongeveer 5 stops snappen we hem: er is 1 station welke te kort is voor de hele trein. Passagiers kunnen alleen uitstappen in de 3 voorste treinstellen (en er zijn 5 treinstellen). 

Bij aankomst op LA Union STation hebben we totaal geen idee waar we naar toe moeten, dus we lopen naar de informtiebalie. Je merkt dat ze in dit soort grote steden toch wat terughoudender en norser zijn dan we eerder al hebben meegemaakt. De man achter de balie geeft aan dat, als we niet weten waar we naar toe moeten, we om de hoek met de witte telefoon informatie over routes kunnen opvragen (waarom zit hij er dan? Maar goed..). Erik belt en vraagt hoe we bij de walk of fame komen. Dit wordt hen uitgelegd, maar gaat zo snel dat hij het al niet meer weet wanneer hij de telefoon ophangt. Tegenover de telefoon zit een dame in een hokje en tsja, er zit niks anders op dan haar ook te vragen waar we naar toe moeten. Gelukkig is zij wat vriendelijker en legt het ons wel duidelijk uit. Bij de automaat kunnen we 2 kaartjes kopen en dan op naar de metro. De rit duurt circa 15 minuten. Waarschijnlijk zijn we 1 halte te vroeg uitgestapt want, onze eerste indruk is: vies en het stinkt in LA! Toch lopen we verder (nadat je 10x gevraagd wordt of je een tour wilt maken) en op een gegeven moment komen we op een schoner, netter en levendiger stuk met winkels e.d. Het hele stuk wat we al gelopen hebben, zal zo'n 2 mijl zijn, zien we al de bekende sterren op de grond liggen. Maar er zijn toch ook afdrukken met handen er op? Net dat we het daar over hebben lopen we langs het Mann's Chinese Theatre en Erik zegt: volgens mij is dat daar, met die handen! We steken over en yes, daar zijn ze. Doel van Mariska was om met 'Julie Andrews' op de foto te gaan. Er liggen echter zoveel platen met hand- en voetafdrukken, dat wordt lastig. En ineens is daar Julie Andrews! Gevonden waar we voor kwamen :). Hierna lopen we nog weer at verder, maar de leuke strata houdt al snel weer op en ergens op een hoek gaan we vragen waar we het metrostation vinden. We hebben het wel gehad hier, niks voor ons. Te veel gedoe.  In deze winkel worden we afgeleid door de 'frozen yoghurt', één van Mariska haar favorieten. Mariska neemt een bakje en Erik neemt een soort smoothie. Dat is duur de weg vragen haha. Na de weg te hebben gevraagd lopen we terug naar eht metrostation en keren we terug naar de campground. Nee, LA.. Dat is misschien leuk als je een auto hebt, maar met het OV is dat niet te doen. Je blijft bezig. Redelijk op tijd zijn we terug bij de campground, maar we moeten nog eten. Op naar Denny's, toch wel onze favoriet hier. ROnd 21.0uur zijn we weer terug op de camping en Mariska schrijft de verhaaltjes voor onze site van de afgelopen dagen (we lopen echt achter!, sorry mensen).

4 april

shop day! 
 Vandaag gaan we naar Citaldel outlet centre. Walhalla! De echte merken zijn ook nog echt duur, zoals Calvin Klein, Tommy, Guess enz.. Maar de Amerikaanse merken zoals Aerpostale, vanHeusen en GAP zijn behoorlijk betaaldbaar. Met toch we wat tassen vol rijden we door naar Three Rivers voor de overnachting. Rit van 4 uur, duurt ruim 5 uur door drukte op ring LA. Komen pas om 22.00uur aan op campground en gaan direct slapen.