Update - 05-04-2014

Hi!

Maar weer eens een update.. We ware gebleven bij zaterdag. De planning voor vandaag is om naar Sequoia National Park te gaan. Onze campground, in Three Rivers, ligt op een mijl of 10 van de ingang, mooie korte rit dus. terwijl we naar de ingang rijden is het onderweg ontzettend druk bij supermartken en dergelijke.. We vragen ons af waarom dit is, maar hebben uiteraard geen idee. 

Wanneer we aankomen bij de entree van het park wordt ons duidelijk waarom het zo druk was bij de supermarkten: sneeuwkettingen verplicht!! Dat gaat een beetje lastig onder de camper (en mag ook niet van de verhuurder). De dame bij de entree vertelt dt er afgelopen nacht, heel onverwacht, een enorm pak sneeuw is gevallen. Als tip geeft ze om toch naar het visitor centre te gaan, 1 mijl verderop, en daar alternatieven te vragen. We moeten ons er al vast op voorbereiden dat we Sequoia nie tin kunnen. Normaal is dit al lastig en op veel plekken onmogelijk, laat staan als er sneeuw ligt. Bij het visitor centre aangekomen krijgen we inderdaad het advies door te rijden naar King's Canyon. Daar ligt weinig tot geen sneeuw wordt aangegeven. Uiteraard kan dit niet via Sequoia, want daar ligt wel te veel sneeuw. We moeten terug via Three Rivers en de rit duurt ongeveer 1-1,5 uur. Dus draaien we om en rijden maar.. en rijden, en rijden en rijden.. Euhh, is er misschien een bord, en visitor centre of iets? Na 2 uur zijn we nog steeds niets tegengekomen. Van een collega heb ik geleerd: altijd zo ver mogelijk doorrijden, je komt of vanzelf wat tegen of je kunt een keer draaien. Daarmee in het achterhoofd rijden we dus maar gewoon door. En ineens is daar de ingang van King's Canyon. Uiteraard weer even langs het visitor centre om te vragen welke trails we kunnen lopen. Onderweg komen we namelijk toch wel heel wat sneeuw tegen, in de berm, maar ook bij het visitor centre ligt een dik pak. Zo is er een camper en busparkeerplaats, maar ze zijn zo slim geweest alle sneeuw daar op te schuiven, waardoor er maar 1 parkeerplaats voor campers is, handig dus. Het beste kunnen we de main trail doen, die is neit zo lang en sneeuwvrij. Als we toch een wandeling door de sneeuw willen maken, kunnen we ook de North Grove Loop Trail doen. Circa 2,5 kilometer. Na de korte main trail besluiten we om ook die andere te doen. 2,5 kilometer. Dat hebben we geweten.. Echt, die trail kan nooit maar 2,5 km geweest zijn. Als er geen sneeuw had gelegen had je dit niet in een half uur kunnen lopen. Ploeterend door de sneeuw, komen we na 2 uur eindelijk bij het eindpunt aan. Pfff, wat een toch zeg! Onderweg helemaal niemand tegengekomen, geen mensen gehoord, maar wle hrten gezien. En.. berenpoten sporen. Toen werd het toch een beetje eng. Vrij snel na ht ontdekken van de berenpoten sporen kwamen we bij ht eindpunt. Gelukkig maar, want Mariska raakte al lichtelijk in paniek (we zijn toch neit verdwaald??). 

Na deze heftige wandeling vonden we het wel genoeg. We rijden naar onze camping in Oakhurst, die we al gereserveerd hebben. Rond 18.15uur komen we daar aan en gleukkig zijn er nog 2 dames van de receptie. We hebben nog steeds geen water in de tank en voor de douche en toilet op deze campground heb je een kaartje nodig, waar je 20 dollar borg voor moet betalen. Een mooie campground en we hebben een plek (zoals bijna iedereen) direct aan het water. Mooi plekkie dus! Eindelijk hebben we een keer een campground ín een stad, dus we gaan lopend het plaatsje in om te eten. We komen terecht bij the pizza factory. We toss'em, they're awesome is hun slogan.. Het ziet eruit als een schoolkantine, maar de pizza is echt heerlijk! Op z'n Amerikaans bestellen we samen 1 large pizza. later blijkt dat we ook de medium hadden kunnen nemen, want Mariska zit na 2 stukjes al vol en Erik heeft het na 5 stukken ook vol. We houden 3 stukken over.. Leve de 'doggy bag' hier, dus we vragen een pizzadoos en nemen de overgebleven stukken mee. Voor het ontbijt morgen, zegt Erik. Eerst nog even langs de supermarkt (met de pizzadoos haha) en Mariska vraagt aan Erik: weet je zeker dat je die pizza morgenochtend of vanavond nog eet? Ja, die eet ik wel is het antwoord van Erik. Dus de pizzadoos mag nog steeds mee. Na een wandeling van zo'n 20 minuten zijn we terug op de camping. Wederom geen wifi, vanwege begin van het seizoen. Dan maar wat alleen de verhaaltjes schrjven van de afgelopen dagen. Rond 22.30uur gaan we weer lekker slapen ons huissie om de volgende dag naar Yosemite te gaan.

Vervolg pizza: de volgende ochtend worden ze uit de doos gehaald en de reactie is: oow, die zijn wel heel hard en oneetbaar geworden. Oftewel: voor niks de hele tijd met die stomme pizzadoos rondgesjouwd!!