Camper wegbrengen

7 april:

De camper brengen we vandaag al terug, Eigenlijk hebben we deze t/m 10 april geboekt, maar in San Francisco met een camper rondrijden lijkt ons geen goed idee. Voor deze laatste 3 nachten hebben we een b&b geboekt. 

Eerst pakken we de koffers in. Dat blijkt nog een hele klus te zijn. We hebben iets te veel geshopt en vooral de koffer van Erik barst bijna uit elkaar. De camper hoeft verder niet echt schoongemaakt te worden, scheelt wel. Deze mogen we bezemschoon inleveren. Aangezien we geen water hebben gehad in de camper, dus ook de toilet en douche niet hebben gebruikt, zijn we met schoonmaken nog wel een keer klaar. Daarna vertrek richting San Francisco. 122 mijl op de teller.. Dat lijkt niet zo ver, maar we rijden het eerste stuk niet over de snelweg en dan schiet het niet echt op. Er moet nog wel een keer getankt worden, dat doen we bij 1 van de eerste tankstations die we tegenkomen, na ongeveer 45 mijl. Goede keuze, want de gallonprijs ligt onder de $4,- terwijl bij de andere tankstations, waar we daarna langskomen, de prijzen allemaal ruim over de $4,- zijn ($4,15-$4,25 per gallon). ROnd 15.15uur komen we aan bij het kantoor van ROad Bear. Grappig, want daar staat de man die ons 2,5 week geleden de uitleg gaf over het hoe en wat van de camper. Die woont in de omgeving van SF en is vrijdag 4 april vertrokken uit Midllebury en heeft in 2,5 dag 2400 mijl gereden. Zondagavond was hij thuis en maandag al weer aan het werk op kantoor.. Respect voor die man. 

De camper wordt grondig geinspecteerd. He tlijkt alsof deze persoon nog niet zo lang in dienst is, want hij krijgt allerlei instructies van de collega. Dat kan of in ons voordeel werken (hij weet nog niet precies waarnaar hij moet kijken) of in ons nadeel (hij kijkt juist té goed, omdat hij bang is iets verkeerd te doen). Uiteindelijk valt het mee en er wordt geconstateerd dat Erik 'excellent' gereden heeft. Niks geen krasjes of deuken, hele opluchting. Per gebeurtenis betaal je namelijk $1000,- eigen risico (dit hebben we wel afgekocht met een verzekering, maar toch moet je altijd eerst zelf betalen). De afhandeling duurt niet zo lang en we worden door iemand van het kantoor naar het dichtstbijzijne station gebracht. Van hieruit kunnen we met de BART (metro) naar San Francisco toe. Het is een heel gedoe om op het station een kaartje te kopen. We zoeken op de automaat naar de halte, maar snappen er geen snars van. Gevraagd, maar antwoord was niet echt duidelijk. Dan maar verder met uitvogelen. Eindelijk komt de man van de informatiedesk ons helpen en wat blijkt? JE kiest geen station, maar je betaalt voor de afstand die je aflegt. Na ongeveer 40 minuten in de metro komen we aan bij Civic Center, San Francisco. We stappen uit, maar hebben geen idee wat we nu moeten doen. We bellen de eigenaar van de b&b om te zeggen dat we er bijna zijn, dit had hij ons gevraagd te doen, en hij geeft aan dat we het beste een taxi kunnen nemen. Vrij snel hebben we een taxi te pakken en 20 minuten later staan we voor de deur van de b&b.Het is een ontzettend leuk huis genaamd 'little yellow victorian b&b'. Van de buitenkant little, maar van binnen is het behoorlijk ruim qua oppervlakte. He thuis bestaat uit veel verschillende ruimtes en onze kamer ligt voor in het huis. We mogen gebruik maken van vrijwel alles (behalve de werkkamer, keuken en slaapkamer v/d gastheer natuurlijk). 

Ook nu moet er weer gegeten worden. Op internet vinden we Mel's drive in. Uberamerikaans en lekker fout, we houden er van :) . het is een stuk wandelen, circa 30 minuten. TOch vinden we het in 1x. Met een volle buik weer terug, en dan is die wandeling wel even prettig. De dag is lang genoeg geweest, dus sloap'n. Morgen San Francisco verkennen!