En daar is weer een nieuw verhaal :)

27-03-2014
 
Hoi,

Daar zijn we weer.. Aantal dagen geen wi-fi gehad op de campground, dus jullie krijgen 3 dagverslagen tegelijk dit keer :). 

Donderdag, 27 maart, zijn we 's ochtends op tijd op gestaan, want we hebben besloten om toch vandaag naar Antelope Canyon te gaan. We bedachten dat het niet handig is om tijdens een 5 uur durende rit (van Grand Canyon naar Bryce Canyon) ook nog eens te moeten stoppen voor een 1,5 uur durende tour. 

Het bleek heel goed te zijn bedacht, want 's ochtends om 07.15uur scheen de zon al volop. Yeah, hebben wij even geluk! Na ontbeten te hebben, reden we naar Antelope Canyon, dit ligt op een mijl of 6 van Page, dus met 10-15 minuten, om 08.30, waren we bij de canyon. We konden met de tour van 08.40uur mee. Het is de Lower Antelope Canyon geworden en daar hebben we geen spijt van. Wat gaaf, met die lichtinval. Prachtig! De tour werd geleid door een jonge vrouw, Shay. Aan het eind van de tour kwamen we erachter dat ze jarig was, want collega's riepen van een afstaand toe: HAPPY BIRTHDAY SHAY!! De lower Antelope Canyon is ongeveer 400 meter lang, geloof ik. Van anderen in de groep hoorden we dat ze deze veelmooier vonden dan de upper, die maar een meter of 90 lang is. Bij de upper loop je 1x heen en 1x terug, via dezelfde weg, beetje jammer. Echter, ht schijnt dat de lichtinval bij de upper wel weer mooier is dan bij de lower. Maar ach, wij vonden dit ook prachtig :). De lower is ook iets 'avontuurlijker', met trappetjes en smalle stukken waardoor je tussendoor moet (Mariska blij dat ze wat kilo's is afgevallen, anders had ze nu waarschijnlijk nog steeds klem gezeten ;) ).  Zoals gezegd, de tour duurde ongeveer 1,5 uur. We waren klaar rond 10.15uur. Snel terug naar de camper, tank weer vol gooien en op naar een andere canyon, de Grand Canyon. 

De rit naar Grand Canyon duurt ongeveer 2 uur en 10 minuten en is wederom een prachtige. We rijden via de temporarily 89, want de originele 89 is nog steeds niet in gebruik nadat deze in het najaar van, we dachten, 2012 op een bepaald deel helemaal is ingezakt. Aangezien er hier maar weinig wegen zijn die naar punt B leiden, hebben ze van een weg, welke normaal niet echt ergens aangegeven staat, de hoofdweg gemaakt en dat was te zien aan het asfalt. Tot onze verbazing zijn er nog best veel wegen die slecht onderhouden zijn hier. De weg naar Grand Canyon vanaf de camgpround in Page) was wel simpel trouwens: 2x links en 1x rechts, that's it. Dan heb je 130 mijl gereden. 

Bij die ene afslag naar rechts, rij je na een mijl of 25 het park binnen. Aangezien wij nog geen nationale parkenpas hadden, hebben we die eerst aangeschaft bij de kiosk via waar je het park in rijdt. Kosten $80,-, maar we kunnen er nog heel veel gebruik van maken in de parken die nog gaan volgen. Wanneer je het park binnenrijdt, krijg je gelijk een aantal stops voordat je bij het visitor center bent, dit centre ligt nog eens 25 mijl verder. Op zicht leuk, die uitzichtpunten, maar ook wel een beetje irritant. Je bent bang wat te missen, dus je wilt bij ieder punt waar je kunt stoppen, stoppen. En dat kost heel veel tijd (kwamen wij iets te laat achter, zeg maar). Rond 16.00uur zijn we dan eindelijk bij het visitor centre en het is knettertjedruk op de parkeerplaats, en dat op een donderdag in maart. Ongelofelijk. Speciale RV plaatsen, maar helaas trekken veel mensen zich daar niet veel van aan en parkeren hun personenauto op deze plekken. Dat is op zicht niet erg, maar rijd je auto dan wel zo ver mogelijk door naar voren zodat er nog een RV achter kan staan. Waarschijnlijk is dat het enthousiasme van de mensen: ooooh we zijn bij Grand Canyon, hier is een vrije parkeerplaats, snel parkeren en GAAAAAAAN!! Na 10 minuten rijden en 2x een worsteling met een vrouw in een SUV die echt niet kon autorijden, kind op schoot achter het stuur. Zo wilde ze, terwijl Erik aan het inparkeren was en Mariska aan het instrueren, tussen de RV en geparkeerde auto's door. Eigenlijk ging dat niet, maar mevrouw was echt te ongeduldig. Godzijdank ging het goed! Om 16.15uur lopen we dan, eindelijk, richting het Visitor Centre. We moeten nog een slaapplek hebben voor de nacht, dus vragen eerst waar Trailer Village is (de camping, inclusief stroom). De ranger, zo noemen ze het Grand Canyon personeel, legt ons uit waar we naar toe moeten, Vrij makkelijk.. Ineens wordt onze aandacht getrokken door een klokje: over 3 minuten begin een film. Interessant! Dus wij naar binnen en de 20 minuten durende film wordt gestart wanneer wij net binnen zijn, goede timing. Boeiend om te zien hoe de canyon is ontstaan. De bovenste laag is eigenlijk de grond en dat wat je beneden ziet is ingezakt. Na deze film lopen we terug naar de RV om naar Trailer Village te gaan, maar aiii... Weer afleiding: Mather Point. DUs daar gaan we ook nog maar even kijken. Wat foto's geklikt en behoorlijk wat ooooh's en aaaaah's verder besluiten we om toch echt naar de Trailer VIllage te rijden en de campingplaats te boeken. Het is ongeveer 5 minuten rijden, maar wij maken er natuurlijk weer 15 van! Aangekomen bij Trailer Village blijken we niet de enige die nog een plek zoeken. Het staat er helemaal vast. Na 10 minuten wachten komt er een auto voorbij getoeterd die ons duidelijk wil maken dat we allemaal even door moeten rijden, zodat de ingang vrij is. Dit doen we allen netjes, Erik parkeert de camper en Mariska loopt alvast naar de receptie. Mariska komt binnen en hoort gelijk al: fully booked, she was the last one.. Grrr, VOL!!! En dat met 3 mensen voor je. Op zoek naar Erik, waar die is, geeeeen idee. De paniek slaat toe: als we maar een plek hebben, want we hebben geen zin om duur te betalen voor een hotel (die kosten als nel zo'n $120,- per nacht hierzo! Gelukkig komt Erik er na een minuut of 4 weer aan (die was een rondje over de camping gereden), snel in de camper en op naar Mather Campground, eigenlijk ons enige alternatief. Ook een camping, maar dan zonder stroomaansluiting, maarja, wat moet dat moet. We zijn als eerste van de hele rits campers die bij Trailer VIllage in de rij stonden weg en ater blijkt dat dat maar goed was ook! We komen aan bij Mather en vragen of ze nog plek hebben voor een 27 ft camper. Aiii, bedenkelijk gezicht en na een seconde of 10 (en die duren dan lang hoor) kwam het verlossende antwoord: 120  is available. Joh, helemaal prima!! Wij hebben een slaapplek voor vannacht in ieder geval. Terwijl de medewerker bezig is met de afhandeling van onze reservering komt een van zijn collega's met een papier: fifth wheels: full, RV's: full. Hadden wij dus echt mazzel!! Gecheckt of we een mooie plek hadden, yes, dus nog weer even terug naar Mather Point om wat foto's te maken en te genieten van die mooie Grand Canyon. Het koelt snel af, dus op naar een restaurant. Niet ver van onze camping zit Market Plaza, met supermarkt, hotel ( 1 van de vele) en een restaurant. Het restaurant lijkt wel een ongezellige schoolkantine, maar ach, de sfeer is niet zo belangrijk, als het eten maar goed smaakt en dat doet het gelukkig :) . Na het eten zijn we nog langs de souvenirshop geweest waar Erik een paar handschoenen heeft gekocht. 

Rond 19.45uur vonden we het mooi en rijden we weer terug naar de campground. Uiteindelijk hebben we het prima gered zonder stroom, oké het was wel wat frisjes, maar we hebben wel medelijden met andere kampeerders die in hun tentje op een luchtbed op de grond moeten slapen terwijl het 's nachts -4 graden is, brrrrr. Tsja, zij zullen het wel avontuurlijk vinden, wij vinden het maar gek dat mensen voor hun lol met deze temperaturen in een tent gaan liggen. Voor het slapen gaan natuurlijk nog naar het toilet, gelijk ook checken hoe de douches eruitzien natuurlijk. Euhhh, waar zijn de douches? Blijken er voor de hele camping 8 douches voor vrouwen en 8 douches voor mannen te zijn, die bevinden zich helemaal vooraan op de camping. Zal wel goed zijn, zien we morgenochtend wel. Nu eerst slapen, het is koud en we zijn kapot. Morgen vroeg op om lekker te wandelen in de Grand Canyon, de route is al uitgestippeld. 

Baaaaaaaai!!!